Tekst piosenki:

A noi che siamo gente di pianura
Navigatori esperti di città
Il mare ci fa sempre un po' paura
Per quell'idea di troppa libertà
.
Eppure abbiamo il sale nei capelli
Del mare abbiamo le profondità
E donne infreddolite negli scialli
Che aspettano che cosa non si sa

Gente di mare che se ne va
Dove gli pare, dove non sa
Gente che muore di nostalgia
Ma quando torna dopo un giorno muore
Per la voglia di andare via.

(Gente di mare)
E quando ci fermiamo sulla riva
(Gente di mare)
Lo sguardo all'orizzonte se ne va
(Gente di mare)
Portandoci i pensieri alla deriva
Per quell'idea di troppa libertà

Gente di mare che se ne va
Dove gli pare, dove non sa
Gente corsara che non c'è più
Gente lontana che porta nel cuore
Questo grande fratello blu
Al di là del mare, c'è qualcuno che
C'è qualcuno che non sa niente di te

Gente di mare che se ne va
Dove gli pare ma dove non sa
Noi prigionieri di queste città
Viviamo sempre di oggi e di ieri
Inchiodati alla realtà...
E la gente di mare va..

Gente di mare che se ne va (che se ne va)
Dove gli pare ma dove non sa (ma dove non sa)
Noi prigionieri di queste grandi città
Viviamo sempre di oggi e di ieri
Inchiodati dalla realtà...
E la gente di mare va...

Tłumaczenie:

W nas, ludziach równin,
ekspertów nawigacji w miastach,
morze zawsze wywołuje trochę lęku,
na samą myśl o nadmiarze wolności.

A jednak mamy sól we włosach,
w morzu podziwiamy głębiny,
i kobiety zmarznięte w szalach,
które czekają nie wiadomo na co.

Ludzie morza, którzy wypływają
gdzie chcą, nie wiadomo gdzie,
ludzie, którzy umierają z tęsknoty,
lecz kiedy wracają po dniu umierania,
znów mają ochotę, by wypłynąć.

(Ludzie morza)
A kiedy przybijemy do brzegu,
(Ludzie którzy pływają)
spojrzenie goni horyzont,
(Ludzie morza)
porywając nasze myśli w dryfowanie
na samą myśl o nadmiarze wolności.

Ludzie morza, którzy wypływają
gdzie chcą, nie wiadomo gdzie,
ludzie korsarstwa, którego już nie ma,
ludzie oddaleni, którzy noszą w sercu
tego wielkiego, niebieskiego brata.
Tam w morzu jest ktoś,
jest ktoś, kto nie wie nic o tobie

Ludzie morza, którzy wypływają
gdzie chcą, lecz nie wiadomo gdzie.
My więźniowie naszych miast,
żyjemy zawsze tym co dzisiaj i co wczoraj,
przybici do rzeczywistości,
a ludzie morza płyną...

Ludzie morza, którzy wypływają (którzy wypływają)
gdzie chcą, lecz nie wiadomo gdzie.(lecz nie wiadomo gdzie.)
My więźniowie naszych wielkich miast,
żyjemy zawsze tym co dzisiaj i co wczoraj,
przybici do rzeczywistości,
a ludzie morza płyną...