Ryszard Rynkowski - Głupota
Spotykamy wciąż,
Głupich nie sieją,
A jednak są!
Nie lubią dna,
Więc pną się wzwyż,
Już się niebawem
Wdrapią na szczyt.
Ryszard Rynkowski - Nie kupisz nieba
więc nie obrastaj w rzeczy, w pióra,
bo i tak nie zabierzesz ich tam.
Za to co masz nie kupisz nieba,
rzeczy i tak, i tak przeżyją nas.
Za to co masz nie kupisz nieba,
możesz je dostać za to, co
oddałeś tym, którzy nie mieli nic.
Ryszard Rynkowski - Kochanie bye, bye
pan zawiadowca daje znak.
Więc nie płacz, kiedy stąd odjadę,
widocznie być musiało tak
Na jakąś inną mleczną drogę,
zabierze mnie srebrzysty ptak.
Cóż, wybacz, zostać tu nie mogę,
Ryszard Rynkowski - Smutny lunapark
Ja Ci opowiem smutną baśń
Zaśnij,
Był sobie kiedyś taki kraj…
Ten kraj był piękny jak ze snu,
Pełen zieleni, dolin, rzek,
A ludzie mieli zwyczaj, że
Lubili o nim mówić źle.
Ryszard Rynkowski - Przejdzie
Co miało wiecznie być,
Nie będzie,
Zegary swe uśmierci czas,
Majestat krat scałuje rdza.
Przejdzie
Ten, co los w pałacu przędzie,
Ten, co most za kłodę ma,
Ryszard Rynkowski - Gloria Victis
sekundę, małą chwilę po,
po wojnie co skończyła się,
atrament jeszcze schnie.
Są tacy, którzy giną bo,
bo jeszcze trwa pocisku lot,
nieważne kto wystrzelił go,
Ryszard Rynkowski - Dziś nadzieja rodzi się
Smak opłatka czy smak łez?
Tyle żalu wchłonie biel.
Tyle życzeń przyjmie biel.
Wraca ludziom ludzki głos,
Kiedy gwiazdka niebo tnie,
W sercach już truchleje moc,
Ryszard Rynkowski - Za tych co kochają nas
stałem u niebieskich bram,
Pan wyciągnął teczkę mi,
a mną zaczął szarpać strach.
Pan przeczytał kilka stron
no i tak odezwał się:
Tyle tutaj dobrych słów
od tych co kochali cię
Ryszard Rynkowski - Słowa, słowa
słowa nadziei w nas
i słowa prawdy,
słowa jak w plecy nóż,
rana od noża szybciej się goi niż
rana od słowa co przez lata trwa.
Ref.
Ryszard Rynkowski - Gdy cały jesteś z marzeń(Danuta Błażejczyk)
co wieki całe spał
potoczy się, jak kłębek,
by drogę wskazać Ci
Choć potkniesz sie nie raz
lecz znów spróbujesz iść
pytając ciągle nieba
Ryszard Rynkowski - Zlap ten luz czyli auto historia
W takim teatrze, co „Komedia” nazywa się.
Więc pod ten teatr raz podjechał wysoki gość,
Wysiadł z wozu i przy wejściu zaparkował go.
Kiedy wchodził, to z uśmiechem do portiera rzekł:
- Pan rzuci okiem, bo umyłem i świeci się.
A portier na to:- To Żoliborz, spokojnie tu...
Ryszard Rynkowski - Odbijany
Gęstą samotność nocą wśród czterech ścian?
Jak lek ognisty płyn,
Wypala gardło ale daje się żyć,
Czy znasz milczenia smak
I wzrok wlepiony w stary na ścianie hak,
I myśl, co w głowie trwa,
Że wieczne tylko są samotność i rdza,
Ryszard Rynkowski - Na krawędzi nocy i dnia(Danuta Błażejczyk)
tyle bardzo ważnych spraw, znów rozpłynie się we mgle.
Na krawędzi nocy i dnia, proszę nie mów kim jest kto
pośród wyobrażeń, zjaw pragnę ciepła twoich rąk.
To nic, że noc się dłuży i skraca dzień
to się odwróci, spróbuj więc
odnaleźć pierwszych rozmów sens
Ryszard Rynkowski - Ona Nie Mieszka Tu
Minął czas chmurnych serc, szaleństw i zmian.
Wolniej już bije puls i krócej trwa noc.
Czemu więc, tu właśnie chcesz swój kamień z serca zdjąć.
Ref:
Ona nie mieszka tu, zmienił się film.
Giął się weselny stół, gdy odjeżdżała z nim.
Ryszard Rynkowski - Zakładnik
Za najmniejszą z moich nut.
Gdyby kiedyś Cię zdradziły,
Przekręć w sercu klucz.
Jestem twoim zakładnikiem
Za każdego słowa sens.
Gdyby kiedyś Cię zdradziły,
Możesz więzić mnie.
Ryszard Rynkowski - Bo to się zwykle tak zaczyna
Bo zakochałem się
Który raz? Setny raz
Lecz zakochałem się
Nie chciałem mała szczupła blond
Myślałem przejdzie - ale skąd
Męczę się, dręczę się
1934 r., piosenka z repertuaru Tadeusza Olszy (Stara Banda, 1934)
Ryszard Rynkowski - Cicha noc
wszystko Śpi Atoli,
czuwa Józef i Maryja
Więc niech Boska ich
Dziecina
W błogim pokoju śpi
W błogim pokoju śpi
Ryszard Rynkowski - Chcę ci dać spokojne, dobre święta
Dni powszednie też
Nie pamiętaj niepotrzebnych słów i łez
To jest czas na sen dla smutnych myśli
Niech je skryje śnieg
Mogą tam pozostać nawet rok czy wiek
Ryszard Rynkowski - Bóg się rodzi
Pan niebiosów obnażony!
Ogień krzepnie, blask ciemnieje,
Ma granice Nieskończony.
Wzgardzony, okryty chwałą,
Śmiertelny Król nad wiekami!
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami.
Ryszard Rynkowski - Zachwyt
zachwyt zaborczy jak sznur,
co łapie cię nagle za gardło
i czujesz że warto jest żyć.
Zachwyt muśnięcie dwóch serc,
zachwyt wzruszenie do łez
i nie mów mi że to niemodne
i nie wstydź się że tego chcesz.
Ryszard Rynkowski - Śpiewam życie
co powiedzieć mam nie bardzo wiem,
może to że wciąż wierzę w parę małych spraw
w miłość, lepszy świat.
Pytasz mnie o to jak żyć,
życie lubi tych co czegoś chcą,
co zmieniają się aby wzlecieć hen do gwiazd,
chociaż wiedzą, że trzeba spaść.
Ryszard Rynkowski - Polichromie(Joanna Zagdańska)
gdzie te lipce
nieskalana czystość dusz
oszalałe czasu skrzypce
i orkiestra w tyle już.
W deszczu zdarzeń i spraw
w ulewie braw
Ryszard Rynkowski - Dom zwykłych pań(Joanna Zagdańska)
w nocy dziś zamknięto,
znów będę jadł
czekoladki z miętą sam,
choć prawdę mówiąc
dość już miałem zwykłych dam.
A ja, gdybym ja
Ryszard Rynkowski - Weźcie sobie, chłopaki, ten kraj
Czas wolności, podłości, nadziei, złodziei, jak więc mam żyć? powiedz, jaki mam być? mamo…
Wczoraj w nocy, mamo, wąż mi się śnił. Ten wąż pod moją kołdrą wściekle się wił. Mamo! Swe kły w serce wbił!
Czy to sen był, nie wiem, bo w sercu ślad. W sercu z krwią zmieszany miłosny jad. Rano zaś życie tortem cisnęło w twarz.
Rano zaś błazeński zaścianek dnia gaworzył o snach, brytanach i łzach, mnie zaś do gardła wcisnął i wplótł w usta me słowa te:
Weźcie sobie, chłopaki, ten kraj! Został Lębork, Skarżysko i Kłaj! Kto nic jeszcze nie dostał, tać nasza wszak wiosna i nasz
kapitalizm, co ludzką ma twarz! Weźcie sobie, chłopaki, ten kraj! Weźcie Lębork, Skarżysko i Kłaj! Jak skończycie się kłócić, znak dajcie, by wrócić i by ktoś pracował na takich, jak Wy! Na takich, jak Wy!…
Wczoraj w nocy, mamo, wąż mi się śnił. Ten wąż pod moją kołdrą wściekle się wił. Aż wpił!, mamo, swe kły w serce wbił! Rano chciałem szukać miłości mej, lecz rzekł facet w radio: Zrozumieć chciej! To nie pora!, że Sodoma i Gomora, i grzech, że znów nas prześcignął Węgier i Czech!, że wreszcie jest czas dać wszystko z nas, mnie zaś do gardła wcisnął i wplótł w usta me słowa te:
